Potwór wyraźnie nie kocha edukacji. Szkoła kojarzy mu się z koniecznością wykonywania nudnych, powtarzalnych i demotywujących czynności. Dlatego poranki, gdy musi wstać wcześniej, aby udać się z Tatą Potwora do szkoły są dla obojga dość ciężkie. Żeby nie było wątpliwości, Tata Potwora nie należy do rodziców, którzy świecą dziecku po oczach, szarpią i ryczą “wstawaj”. Stara się stosować jednak bardziej delikatne metody, zwłaszcza, że nad ranem Potwora dość łatwo jest wybudzić ze snu. Wystarczy delikatnie pogłaskać po głowie czy powiedzieć kilka słów.
Zazwyczaj po “Dzień dobry synku”, Potwór mamrocze coś niezrozumiale i zakopuje się głębiej w kołdrę. To już standard, po którym trzeba trochę się z nim podroczyć, połaskotać, pogadać i zachęcić do wstawania. Zazwyczaj nie zajmuje to więcej niż 5 minut, a dziecko wstaje w naprawdę fajnym humorze. Nastrój psuje mu tylko świadomość, że czeka go szkoła.
Praktycznie nie ma już dnia, aby Potwór chciał iść rano do szkoły. Tata Potwora stara się szukać pozytywnych stron obowiązkowej edukacji. Wskazuje na możliwość spotkania się z kolegami, zabawy na przerwach, poznania nowych i ciekawych rzeczy. Sęk w tym, że nie bardzo to potomka przekonuje, a szkoła jawi się jako kara. Irytuje go konieczność uczenia się pisma odręcznego, zapisywania w formie słownej wyników zadań matematycznych (jakby zapisanie samego wyniku nie wystarczyło) czy czytania. Z tego ostatniego jest zresztą jednym z najlepszych w swojej klasie, co Taty Potwora specjalnie nie dziwi.
Ostatnio Potwór miał też 21 punktów na 22 możliwe ze sprawdzianu z liczb rzymskich. Nie znaczy to jednak, że czuje się w jakikolwiek sposób zmotywowany do chodzenia do szkoły. A jeszcze bardziej irytuje go odrabianie lekcji. Tata Potwora powoli traci pomysły na zachęcanie syna do nauki. A przecież to dopiero początek edukacyjnej drogi. Strach pomyśleć, co będzie się działo w 4 klasie, gdy nagle pojawią się nowe przedmioty i zupełnie inny sposób oceniania. Może znacie jakieś sprawdzone sposoby, które mogą pomóc Potwornickim?
