Tata Potwora od zawsze uważał, że dzieci są najbardziej logicznymi stworzeniami na świecie. W mig wyłapią wszystkie bzdury, jakie dorośli przywykli uznawać za święty dogmat. Również Potwór zmusza rodziców do głębokich przemyśleń, zwłaszcza nad naturą języka rodzimego, który przejawia mniej więcej tyle logiki, co goście z Disneya, którzy wrzucali lemingi do morza, aby udowodnić tezę, że te zwierzaki lubują się w masowym samobójstwie. Potwór potrafi gadać już dość płynnie, a do tego, jak już czytelnicy pewnie wiedzą, umie czytać. Prowadzi to do częstych pytań, które Tatę Potwora niezmiennie wprawiają w stan osłupienia. Logiczne rozumowanie Potwora nie raz kazało kwestionować przyjęte zasady odmiany wyrazów, a podawane wersje poprawne spotykają się z delikatnym niedowierzaniem.

Usypianie Potwora, które ostatnimi czasy, ku uldze Taty Potwora, przejęła prawie całkiem Mama Potwora, to czas gdy bestia odreagowuje cały dzień i zadaje trudne, często głęboko egzystencjonalne pytania. Mama Potwora jest na tyle cwana, że zabiera ze sobą Kindla i raczej czyta niż prowadzi ożywioną konwersację z miotem, bo w końcu ma on spać, a nie prowadzić dysputy o długości doby na Marsie (swoją drogą Tata Potwora musi przy okazji “podziękować” Dziadkowi Potwora za tę książkę o wszechświecie, co to otworzyła nowe pokłady pytań, które zagięłyby nawet Carla Sagana). Tata Potwora cwany nigdy nie był i starał się tłumaczyć Potworowi podstawy funkcjonowania współczesnego świata. Przypuszczalnie właśnie dlatego obowiązki usypiania przejęła Mama Potwora, bo fatalistyczny obraz świata przedstawiany przez Tatę Potwora kłóci się z ideą delikatnego wprowadzania potomstwa w arkana życia. Jednak kiedy jeszcze Tata Potwora pełnił wartę zgasił pewnego dnia światło i usłyszał od Potwora najbardziej logiczny tekst, który wstrząsnął światem. “Jak Ty gasisz światło to jest wtedy tak dużo Ciemna”.